Sa Pa

Hallo allemaal,

Hier al vast het volgende verslag, want er is al weer veel gebeurd sinds de vorige.

Ik zat dus in trainstreet te wachten op de trein. Hier heb ik 2 uur gezeten, maar dat was zeker de beleving waard. Op de foto's ziet het er altijd heel vriendelijk uit, maar in werkelijkheid is het complete stress bij het personeel als de trein langs komt rijden. Voordat de trein kwam moesten we alles wat we besteld hadden al afrekenen,omdat de politie ons na de trein direct weg zou jagen. Toen de trein dan eindelijk kwam moesten we allemaal achter een denkbeeldige lijn van het personeel gaan staan en de trein kwam echt superlicht langs ons heen rijden. Zie foto.

En ja hoor direct achter de trein aan kwam de politie met fluitjes om iedereen weg te sturen. Deze keer heb ik dat ook maar gedaan.

Hierna ben ik via de sint Joseph cathedraal terug gelopen naar Hoan Kiem Lake. Hier langstlopende zag ik het water puppetry theater. Hanoi staat hier wel bekend om, dus ik naar binnen om een kaartje te kopen. Toen ik moest betalen bleek ik 1000 dong te kort te komen, maar de vriendelijke vrouw liet me er toch in. Het theater met waterpoppen werd op de Aziatische manier uitgevoerd. Dus vooral harde muziek met wilde bewegingen. Na driekwartier stond ik weer buiten en ben ik over de nightmarket gaat zwerven. Hier en daar bij de eetkraampjes wat gegeten. Vooral de bbq is mijn favoriet tot nu toe.

De dag erna ben ik naar het Ho Chi Minh mausoleum gegaan. Hier ligt Ho Chi Minh opgebaard. Ik mocht daar geen foto van maken en gezien de zware bewaking heb ik dat ook maar niet geprobeerd. Hierna heb ik een kaartje voor het presidentieel paleis gekocht. Het bleek dat ik er nu een rondje omheen mocht lopen, dus dat had ik beter niet kunnen doen.

Vervolgens heb ik op de Dong Xuan Market een jas gekocht voor 300.000 dong, omdat het in het noorden koud kan zijn. Ondertussen was ik ook op zoek gegaan naar nieuwe slippers, want die van mij waren het aan het begeven. Maar waar ik al bang voor was gebeurde natuurlijk. Het enigste wat ik te horen kreeg was: ' not your size'. Daarom besloten bij een oud mannetje die op straat schoenen repareerd te vragen of hij er iets mee kon. En ja hoor met naald en draad is zijn mijn slippers gerepareerd. Tot nu toe doen ze het nog. Ik ben direct doorgelopen om de Ngoc Son Temple in Hoam Kiem lake te bezoeken. Toen ik eraan kwam liep overal pers. Natuurlijk had ik wel snel door dat die er niet voor mij waren, dus maar is even gevraagd aan 1 waarom ze er waren. Hij vertelde dat de president van Laos de tempel kwam bezoeken. Dus daar eerst maar op gewacht. En ja hoor daar kwamen ze aanlopen. De president van Vietnam en de president van Laos. Na hun bezoek aan de tempel ben ik er heen gegaan. Het was een mooie tempel om even te zien. In de avond lekker want rondgehangen en besloten de dag erna te vertrekken uit Hanoi. Hiervoor heb ik een slaaptrein naar Sa Pa geboekt.

Ik had dus de hele maandag nog en heb wat rondgehangen in de stad. Ben nog even naar west lake gelopen, omdat dat het grootste meer van de stad is. Groot is hij in ieder geval wel. Vervolgens was het twee uur toen ik weer bin trajnstreet langs kwam, dus daar wilde ik nog wel eens heen. De straat was nu streng afgesloten, omdat er de dag ervoor een ongeluk was gebeurd. Maar natuurlijk stonden er eigenaren van restaurants toch te proberen Joy hun restaurant in te krijgen. Ik ben met 1 meegelopen en die had een heel andere plek aan het spoor dan de officiële trainstreet, maar ja wat maakt dat ook uit. Dus ik ben er maar gaan zitten met een drankje. Ineens begon de man te roepen dat we allemaal achterin zijn zaak moesten gaan zitten en deed hij het rolluik dicht. En daar zaten we dan met een mannetje of 30. Hij vertelde dat de politie eraan kwam en dat we er niet mochten zijn. Nu kon de politie ons niet zien. Ik zat toevallig naast een stelletje uit Raalte die net in Hanoi aan waren gekomen en we hadden er de grootste lol om. 2 minuten voor de trein kwam ging het rolluik weer open en konden we de trein langs zien komen, waarop we ook direct weer weg werden gejaagd door de politie.

In de avond heb ik de slaaptrein naar Sa Pa genomen. En die was echt netjes en schoon. Het matras lag ook een stuk beter dan de stapel veren waar ik in het hotel op sliep. Dus ik heb aardig goed geslapen tijdens de 8 uur durende reis.

In Lao Cai moest ik uit de trein en ben ik het laatste stukje naar Sa Pa met de bus gegaan. De rij duurde een uur en toen zat ik ineens midden tussen de bergen. Ik had snel een overnachtingsplek gevonden met een kamer en restaurant met uitzicht op de bergen. De kamer koste ongeveer 15 euro, wat hier wel aan de dure kant is.

De rest van de dag lekker door het dorpje gelopen en genoten van het uitzicht. Al is het best wel bewolkt en vooral ook niet al te warm. Het dorp is het meest toeristische dorp van het noorden, maar toeristen zijn er op dit moment niet veel. Het blijkt laag seizoen te zijn.

Vandaag heb ik een trekking van een dag gedaan, door de rijstterrassen en langs een aantal villages. Het was een heerlijke wandeling en vooral het uitzicht was fantastisch, ondanks dat het bewolkt was.

En nu zit ik in 'mijn' restaurant met uitzicht letterlijk in de wolken dit berichtje te typen. Met een trui en jas aan, want ook hier is het koud. ( 14 graden). Daarom ga ik morgen weer afscheid nemen van Sa Pa en trek ik door naar Thai Nguyen.