Toch nog het laatste verslag

Hallo allemaal,

Hier toch nog het laatste verslag. Het is toch altijd moeilijk om die laatste erop te krijgen maar daar gaan we.

Ik kom nog even terug op de stirling range. Het is een bergmasief waar we heerlijk door heen konden rijden. Vanaf Albany was het ruim een uur rijden en vanaf daar konden we via een gravelweg van 42 kilometer tussen de bergtoppen door rijden. We zijn voor het eerst bij de Western lookout gestopt waar we al een heel mooi uitzicht hadden. Daarna zijn we doorgereden naar de Central lookout. Hier moesten we even een klein stukje wandelen( tegen bergen op) En daar kregen we toch een uitzicht....... We konden helemaal om ons heen kijken en overal om ons heen zagen we de bergketen en daarachter de grote vlaktes. Het was echt super om te zien. Vervolgens weer doorgereden over de gravel weg die tussen de bergtoppen door slingert naar het einde van de weg. Eindelijk we hebben weer asfalt. Vanaf daar zijn we nog naar de hoogste berg van stirling range gegaan, namelijk mount Bluff Knoll. Deze piek zagen we al heel vaak onderweg en is 1093 meter hoog. We hebben er even bij gezeten en ernaar gekeken, maar voor het beklimmen was het al te laat. Dus toen maar weer snel terug naar huis gegaan.

Vrijdag is Ferdinand wat klusjes bij huis gedaan en zijn mamma en ik er een keertje met zijn 2en op uit getrokken. Ik wilde nog graag Two Peoples bay, little beach zien en daar zijn we heen gegaan. Het was prachtig, strak blauwe lucht, kraakhelder blauw water en een wit strand met rotsblokken hier en daar. Wat wil een mens nog meer. Hier hebben we even heerlijk gewandeld en nog naar een ander klein strandje gelopen, waarvan ik de naam niet weet. Na nog even lekker lui op het strand gezeten te hebben, zwemmen hadden we toch geen zin aan, zijn we weer terug naar de auto gegaan. Bij de auto's bleek er een varaan tussen een paar auto's te zitten, leuk ook weer gezien. Weer thuis aangekomen zijn we met ons drieeen naar Middleton beach gegaan. Hier was feest omdat het Australia Day was. Er waren foodtrucks en allerlei activiteiten, vooral voor kinderen. We hebben er even rond gelopen en hadden het al weer snel bekeken. Daarom zijn we maar weer in de auto gestapt om naar de windfarm te gaan. Dit lag aan de andere kant van Albany. Hier zijn we naar 2 uitzichtpunten gelopen en de windmolens zijn als je erbij staat toch echt wel heel groot. Maar het uitzicht was ook weer fantastisch. Vanaf hier konden we zo naar de oceaan lopen en zagen we weer een mooie kust.
Daarna zijn we nog even door gereden naar The Gap and Natural Bridge.
Dit ligt een paar meter uit elkaar en The Gap is een Rotswand waar de golven uit de oceaan op kapotslaan. Op 40 meter hoogte hebben ze een plateau gemaakt om boven the gap te staan. Dit is gewoon op een rotsplateau hoor. Erg spectaculair. Toen naar de natuurlijke brug gelopen , dit zijn een aantal rotsblokken die als brug over het water liggen. Helaas kwam het water er vandaag niet onderdoor, dus dat was iets minder spectaculair. Vervolgens zijn we nog bij de Vancouver lookout geweest. Hiervandaan zagen we Albany vanaf de andere kant van de baai liggen. Vervolgens zijn we weer terug gegeten naar Middleton Beach om hier heerlijk bij een food truck een pizza te eten in het park. Daarna weer naar huis gegaan, het was best wel een drukke dag geweest.

Zaterdag zijn we weer naar de lokale markt gedaan om inkopen te doen. Ook hebben we de boodschappen voor de BBQ voor vanavond gehaald. Het weer was vandaag ietsje minder, maar we hebben ons wel vermaakt. Verder hebben we de auto van binnen en van buiten gewassen. Dit was ook wel nodig. Verder heeft mamma de salades voor vanavond gemaakt . s'Avonds zijn we gaan bbqen. Ferdinand had de achterburen ook uitgenodigd, omdat die op zijn huis hadden gepast tijdens de vakantie naar Adelaide. Het waren vriendelijke mensen. Het werd een gezellige avond.

Zondag zijn we eerst naar de Free Reformed Churge geweest en daarna zijn we bij mensen uit de kerk wezen koffie drinken. Het was een bijzar gezelschap vond ik. De familie kwam uit Australie, maar de moeder haar voorouders kwamen uit Nederland. ik geloof Groningen en Leiden. En de zoon is getrouwd met een Canadese die oorspronkelijk uit Neerlandia. ( hier zijn Ferdinand, Ineke en ik in ik denk 2001 geweest) Haar voorouders kwamen geloof ik uit Hardenberg. En dat zit daar dan in Australie aan de koffie. Zo'n grote wereld maar toch zo klein.
Vervolgens weer naar huis gegaan waar we de bbq weer an hebben gestoken om het overgebleven eten van gister op te eten. Dit keer lag er ook Kangoeroe op de bbq. En dat is echt heel lekker vlees. Ferdinand en mamma zijn nog gaan wandelen en ik ben lekker een boek gaan lezen. Heerlijk. s, avonds nog op skype geweest met Hanneke om haar te feliciteren en met Pappa. Verder nog genoten van de monchoe taart.

Maandag zijn we weer op pad gegaan naar de Valley of the Giants. Het was een rit van bijna anderhalf uur, maar dan ben je ook weer ergens. Eerst was er een park, waar we doorheen konden lopen. De bomen hier zijn enorm en kunnen tot wel 70 meter hoog zijn en een omtrek van rond de 20 meter hebben. Het zijn eucalyptus boen, die soms rare vormen aan de stam hebben of helemaal hol zijn. Sommige bomen kan je wel met een auto door heen rijden. Heel mooi om te zien. Daarna zijn we door gereden. Bij een plek aan de rivier zijn we gestopt en hebben we lekker geluncht. Daarna direct weer door op zoek naar de Giant Tingle tree. Vanaf de parkeerplaats ging een wandelroute naar de boom. Deze boom was ook enorm groot. Hier kan je wel in wonen als het moet. Vandaar zijn we via de Gap terug gereden, omdat we dachten dat het harder was gaan waaien. Maar de golven waren helaas niet groter dan de vorige keer dat we er waren.

Dinsdag zijn we rustig begonnen. Mamma en ik zijn naar Albany geweest en hebben nog wat dingetjes gekocht. Verder een heerlijke rustige morgen gehad. Ferdinand had nog klusjes te doen. s'Middags zijn we naar The old Marron farm geweest. Marron is een kreeftensoort die in deze omgeving voor komt. Wij verwachten dat hier een kwekerij was, maar dat bleek niet zo te zijn. Maar we konden het hier wel proeven. We bestelden een proeverij. Dit bestond uit 1 Marron en 4 Yabis ( ook kreeft). Het smaakte lekker en wel apart om een keer te eten. Bij de farm zat wel een vogelpark. En dit was echt humor. We konden erin en kregen voer mee om de vogels te voeren. Ferdinand zat binnen een mum van tijd onder de vogels. Vervolgens hebben we de konijnen en cavia's met worteltjes gevoerd. Het zal er wel maf uit hebben gezien, want we hadden meer het idee dat het voor kinderen was.
Vevolgens zijn we nog even naar emu point gegaan. Dit is een haventje en een mooi strand dicht bij albany. en ja hoor weer wit zaqnd en blauw water, heerlijk. s Avonds hebben we nog een possum bij Ferdinand zijn huis gezien. Ze zijn groter dan ik dacht.

Woensdagmorgen heeft Ferdinand ontbijt gemaakt. Bacen and eggs. Dat is nog eens lekker wakker worden. Vervolgens zijn we naar The Sandalwood Factory geweest. Sandalwood is een houtsoort, waar heel veel mee gedaan wordt. Zo Halen ze er olie uit om allerlei zlfjes en parfum van te maken. Ook worden er wierookstokjes van gemaakt en de noot kan gegeten worden. Dit is een hele kleine opsomming wat ze er allemaal mee doen. Het was een leuke rondleiding en we hebben een zakje met gebrande noten gekocht om te proeven. Thuis gekomen koffie gemaakt en direct de noten geproefd. Dit was een enorme tegenvaller, het smaakte nergens naar. Maar ja we waren weer een ervaring rijker. s'Middags is mamma het huisje gaan schoonmaken en Ferdinand en ik zijn de pruimenboom gaan snoeien. s'Avonds zijn we bij het Ibis hotel uit eten geweest.

Donderdag was al weer dag van vertrek. Snel de tassen in de auto gegooid en daar gingen we weer. Ferdinand en mamma zijn samen in de bus van Ferdinand naar Perth gereden. Om 6 uur waren we onderweg naar Perth. Na een paar uur hebben we koffie gedronken op een parkeer plaats waar tot onze volle verbazing een compleet huis aan kwam rijden op 3 roadtrains. Tja dat zijn van die dingen die hier gewoon kunnen. Snel weer doorgereden en na 5,5 uur waren we al in Fremantle. Hier hebben we in het park gegeten en toen zijn we naar het Batavia museum geweest. Het aparte hier is dat heel veel musea gratis zijn. Maar dit is wel bijzonder wand hier ligt een stuk van de boeg van de echte Batavia. Erg mooi om te zien en er was ook veel informatie om te bekijken. Vervolgens zijn we nog rond gaan lopen in de haven. Hier hebben we ook nog Crabsticks en Barramundi gegeten. In de haven staan overal beelden, dit ziet er ook mooi uit. Vervolgens zijn we naar het hotel in Perth gereden. Dit was nog een half uurtje en het hotel lag tegen het centrum aan. Dus snel ingecheckt en te voet het centrum in. Oude gebouwen en hoge flatgebouwen wisselen elkaar af en het is zeker de moeite waard om er door heen te wandelen. We hadden bedacht om voor de laatste keer op een terras te gaan eten, maar dit werd een hele zoektocht. Uiteindelijk toch een leuke plek gevonden en daar gegeten. Het eten was heerlijk, maar het was geen warm eten. Ik had een cocktail besteld, maar die viel ook erg tegen ( lees vies). Vervolgens weer lekker door de stad gewandeld en via de Elizabeth Quay Bridge naar de Swan Bells gewandeld. Op de Bridge zie je de skyline van Perth, heel mooi om te zien. De Swan Bells is een clocktower. Dit is ook mooi om te zien. Na wat rondhangen in de haven zijn we via de Swan River weer richting ons hotel gewandeld . Daar nog lekker op een bankje gezeten en toen hebben we onze laatste overnachting hier gemaakt.

Vrijdag waren we al weer vroeg op en na het ontbijt hebben we lekker aan de Swan River gezeten. We hebben nog een stukje rond gelopen en zijn toen naar de Airport gegaan. Na 6000km hebben we de auto geparkeerd en ingeleverd. Vervolgens zijn we gaan inchecken en dat ging niet zonder slag of stoot. Maar uiteindelijk hadden we de instapkaarten. Toen hebben we nog even wat gegeten en koffie gedronken. Hierna kwam dan toch het onvermijdelijke moment dat we weer afscheid moesten nemen van Ferdinand. Dit is toch het moeilijkste moment van de reis geworden. Daarna door de douane gegaan en het wachten was begonnen. Tijdens het wachten kwam ik erachter dat ze mamma en mij 3 rijen achter alkaar hadden gezet op de vlucht van Kuala Lumpur naar Istanboel. Na de moeilijke incheck had ik geen zin om het hier nog te gaan veranderen, dus we zijn eerst van Perth naar Kuala Lumpur gevlogen en dit duurde 5:50 uur en ging voorspoedig. Op Kuala Lumpur was de service van Turkisch Airlines super en het probleem van de zitplaatsen was snel opgelost. De rest van de vluchten zaten gewoon naast elkaar aan het raam. Vervolgens hebben we nog even wat gegeten en om 23:55 vertrok de vlucht naar Istanboel. Het grootste deel van de vlucht hebben we geslapen en we kwamen na 11:25 uur vliegen mooi op tijd aan. Hier hadden we een overstap van 2,5 uur. Toen kwam de laatste etappe nog. Deze vlucht duurde weer 3:55 uur en zo kwamen we om 10:40 aan op Schiphol. Bij de bagageband zagen we dat Pappa, Ineke, Hetty, Arthur, Lauren, Meike, Jesse en Peter op ons stonden te wachten. Echt super leuk. De tassen kwamen en toen zijn we samen nog even naar het uitzicht platform op Schiphol gelopen. Wat is het hier koud. Vervolgens snel naar huis gegaan en hier koffie met cupcakes gedronken.

En dan komt het besef. We zijn weer thuis, de reis waar we maanden naar uit hebben gekeken is al weer om. En wat een reis, echt super mooi om te hebben gemaakt. Er zit geluid bij de video.

Groeten Erik.

Hieronder de video van The Gap